मौन

मौन तुझे ते सांगून गेले 

नकळत सारे उलगडले ,

शब्द मुके पण 

डोळे ओले.

शब्द हरवले , सूरही विरले 

हरवले ते आनंदी क्षण ,

नकळत उरले काहीतरी 

व्याकुळ होई हळवे मन.

उलगडले कोडे अवचित

प्रेमाच्या ह्या नात्याचे,

निःशब्द मोकळे आकाश,

सुन्या सुन्या ह्या जगण्याचे.

मोह पाश ही सगळे सुटले 

बंध रेशमी पुरते तुटले,

सरले मी पण,विरक्त आपण

आता उरले फक्त रितेपण-

आता उरले फक्त रितेपण!

सौ. सुगंधा पंकज रागळवार

वोल्सबुर्ग

जर्मनी.